Pozycja wyjściowa- leżenie tyłem, obie nogi wyprostowane, piłka między kolanami, Ruch- wciśnij kolanami w piłkę aktywując mięśnie przywodziciele i przytrzymaj 5 sekund, Ilość powtórzeń- zgodnie z zaleceniami osoby prowadzącej, np. 3 serie po 15 powtórzeń, 2.4. Mięśnie kulszowo- goleniowe – napięcie izometryczne.
Mrowienie czy drętwienie stóp często lekceważymy, przypisując je zmęczeniu czy niewygodnej pozycji. Podobnie jest, gdy stopy pieką - to z kolei zdaniem wielu osób wina zbyt suchej skóry czy za ciasnych butów. Tymczasem objawów tych nie należy lekceważyć z bardzo konkretnego powodu, a ci, którzy je odczuwają, powinni być zbadani pod kątem określonych chorób. Pieczenie i mrowienie stóp to objawy tzw. neuropatii małych włókien nerwowych (SFN) - zaburzenia, które dotyka najcieńsze nerwy, te, które odpowiadają za odczuwanie dotyku, temperatury i bólu. Jedne z pierwszych sygnałów, że coś jest nie tak, dają właśnie stopy, gdyż objawy SFN zazwyczaj zaczynają się właśnie tam i dopiero później przenoszą na inne części ciała. Dolegliwości często nasilają się podczas odpoczynku lub w nocy. Poradnik Zdrowie: kiedy iść do neurologa? Objawy neuropatii małych włókien nerwowych są dość charakterystyczne - obejmują: drętwienie i mrowienie kończyn, szczególnie stóp uczucie igieł wbijanych w skórę zawroty głowy uczucie prądu przechodzącego przez ciało nudności zmiany w wydzielaniu potu nieostre widzenie nadmierna wrażliwość na ból allodynia (nieprzyjemne doznania w odpowiedzi na bodziec, który u zdrowych ludzi nie wywołuje reakcji) zmniejszenie czucia lub jego brak suchość spojówek suchość jamy ustnej tachykardia Jak wynika z badań, opublikowanych w Neurology, liczba osób z tym zaburzeniem systematycznie rośnie, co zdaniem ekspertów, może być spowodowane rosnącym wskaźnikiem otyłości. Ci sami badacze za główną przyczynę SFN uznali cukrzycę - chorowało na nią około 50 proc. uczestników ich badania, u których stwierdzono tę neuropatię. W badaniu przeanalizowano dokumentację medyczną wszystkich osób, u których zdiagnozowano SFN w hrabstwie Olmsted w stanie Minnesota w USA, a także w sąsiednich hrabstwach w okresie ponad 20 lat. W grupie kontrolnej było 94 osób z SFN i 282 osoby bez tego schorzenia. Badacze porównali obie grupy, a następnie obserwowali uczestników badania przez 6 lat. Na podstawie tej obserwacji stwierdzili że u osób z SFN występuje większe prawdopodobieństwo bezsenności i zawału serca, są one również bardziej skłonne do przyjmowania opioidów działających przeciwbólowo. We wnioskach z badania uznali, że osoby, u których potwierdzono SFN lub które mają objawy wskazujące na występowanie tej neuropatii - w tym mrowienie i pieczenie stóp - powinny zostać zbadane pod kątem cukrzycy, a także chorób serca. Badacze podkreślają również, że przyczyną neuropatii małych włókien nerwowych może być też szereg innych chorób, w tym toczeń, sarkoidoza, zakażenie HIV, borelioza, zespół Guillana-Barre, WZW C, twardzina, czy zespół Sjögrena, jednak nadal prawie połowa przypadków ma nieznaną przyczynę. Osoby, które podejrzewają, że mogą mieć SFN, powinny skontaktować się z neurologiem w celu dalszej diagnostyki.

Ból pod kolanem (z przodu, z tyłu i przy zginaniu) – przyczyny, diagnostyka, leczenie bólu pod kolanem. Ból pod kolanem może być spowodowany urazem, zmianami zwyrodnieniowymi czy stanem zapalnym w obrębie stawu kolanowego. W zależności od przyczyny, może mieć różne nasilenie i lokalizację (ból pod kolanem z przodu bądź ból

Przeczulica jest dość rzadko występującą jednostką chorobową o różnym nasileniu. Może ona dotyczyć jednego lub kilku zmysłów i powoduje, że normalne dla większości osób bodźce są odbierane w sposób nieproporcjonalny do ich natężenia i powodują ból. Jakie objawy mogą świadczyć o przeczulicy? Jakie są przyczyny tego schorzenia? Czym jest przeczulica? Przeczulica (hiperestezja) to choroba, która objawia się nadmierną wrażliwością ciała na różnorodne bodźce. Osoby chore mogą odczuwać ból i inne nieprzyjemne dolegliwości np. w wyniku ocierania odzieży o ciało i delikatnego dotyku. Przeczulica – charakterystyka choroby Hiperestezja może dotknąć każdego ze zmysłów, ale najczęściej spotykana jest przeczulica skóry. Chorzy odczuwają silny ból przy każdym kontakcie ze skórą, nawet w trakcie zwykłego dotyku. Ich ciało nadmiernie odczuwa ból, co często jest spowodowane uszkodzeniem nerwów obwodowych lub centralnego układu nerwowego. Wyróżnia się kilka rodzajów przeczulicy, przeczulicę skórną (przeczulica dotykowa), mogącą obejmować różne obszary ciała np. głowę, twarz, plecy lub skórę, która uległa uszkodzeniu np. w wyniku poparzenia, przeczulicę słuchową – nieprzyjemne doznania powodują określone dźwięki, przeczulicę wzrokową – nieprzyjemne doznania powodują np. rozbłyski światła, przeczulicę zapachową – nieprzyjemne doznania wywołują zapachy, przeczulicę smakową – nieprzyjemne doznania pojawiają się podczas spożywania pokarmów o określonym smaku. Zdecydowanie najczęściej spotykana jest przeczulica skóry, która może się rozwinąć pod wpływem działania różnorodnych czynników. Choroba ta ma związek z nadmierną wrażliwością sensoryczną, która może wystąpić u osób w każdym wieku i czasami świadczy o poważnych schorzeniach neurologicznych. Przeczulica skórna Przeczulicę skóry łatwo rozpoznaje się u małych dzieci, które często bardzo intensywnie reagują na wszelkie bodźce. Przeczulica może dotyczyć całej skóry, ale także wybranej części ciała, np. twarzy, kończyn czy pleców. Każde dotknięcie tej okolicy powoduje dyskomfort, pieczenie, swędzenie czy ból. Warto podkreślić, że ból nie jest chwilowy, ale trwały i może być tak silny, że utrudnia codzienne funkcjonowanie choremu. Wiele osób cierpiących na przeczulicę wycofuje się z życia społecznego, ogranicza kontakty towarzyskie. Bojąc się wszelkiego dotyku, osoby cierpiące na przeczulicę unikają tłocznych miejsc, komunikacji miejskiej, sklepów. Przyczyną przeczulicy skóry najczęściej jest uszkodzenie nerwów obwodowych lub ośrodkowego układu nerwowego. Przeczulica może rozwinąć się także na skutek urazu, ucisku na nerwy. Przeczulica wzrokowa Nadwrażliwość na bodźce wzrokowe często jest związana z chorobą oczu lub ze schorzeniami układu nerwowego. Niekiedy zwykła migrena wywołuje silny dyskomfort, światłowstręt i mdłości na widok światła czy słońca. Podobnie dzieje się w przypadku zapalenia spojówek, chorób rogówki i innych schorzeń oczu. Czasem także alergia doprowadza do problemów z nadwrażliwością na bodźce. Przeczulica słuchowa Przeczulica słuchowa może być związana z nadwrażliwością sensoryczną na bodźce spowodowane schorzeniami uszu. Przyczyny mogą być różne – czasem niedosłuch, uszkodzenie nerwów, zaburzenia neurologiczne, psychiczne, a nawet zakażenie bakteryjne czy wirusowe doprowadzają do nadmiernego odczuwania bólu. Osoba, cierpiąca na hiperestezję słuchową, nie jest w stanie znieść pewnych dźwięków, czując silny ból w głowie i w uszach. Trąbienie, klaksony, głośna muzyka, sprawiają, że chory nie jest w stanie funkcjonować ani skupić się na wykonywaniu danej czynności. Przeczulica – objawy Objawem przeczulicy jest przede wszystkim nadwrażliwość na bodźce sensoryczne, które wcześniej nie powodowały żadnych nieprzyjemnych doznań oraz są normalnie odbierane przez inne osoby. Nieprzyjemne doznania sensoryczne np. ból i uczucie pieczenia, które pojawiają się u chorych z różnym nasileniem, znacząco utrudniają normalne funkcjonowanie i z czasem mogą stać się przyczyną stopniowego wycofywania się osoby chorej z normalnego życia, trwałej izolacji społecznej oraz rozwoju schorzeń o podłożu emocjonalnym. Jedną z cięższych postaci przeczulicy jest allodynia – schorzenie, które objawia się bólem, pieczeniem oraz parzeniem skóry podczas działania nawet tak delikatnych bodźców, jak dotyk materiału, z którego wykonane jest ubranie lub dotyk skóry do skóry. Niezależnie od przyczyny, nasilenia dolegliwości oraz częstotliwości ich występowania osoby zauważające u siebie objawy przeczulicy powinny zasięgnąć porady lekarza neurologa, gdyż mogą one sugerować poważne problemy zdrowotne. Przeczulica – przyczyny Najczęściej przeczulica ma związek z występowaniem różnych schorzeń. Bardzo często pojawia się na skutek infekcji wirusowych i bakteryjnych, uszkodzenia nerwów, spożywania nadmiernej ilości alkoholu oraz kofeiny, a także innych substancji, które działają stymulująco na układ nerwowy. Przyczyną wystąpienia przeczulicy może być także niedobór witaminy B12, nadużywanie niektórych leków oraz zatrucie organizmu niektórymi substancjami toksycznymi. Przeczulicę obserwuje się jako objaw współtowarzyszący, migrenie, chorobom zwyrodnieniowym stawów oraz kręgosłupa, stwardnieniu rozsianemu, autyzmowi, zapaleniu zatok, zapaleniu nerwu trójdzielnego, półpaścowi, ADHD, wściekliźnie, chorobom nerwów wzrokowych, nerwicy i depresji oraz innym schorzeniom o podłożu psychicznym. Przeczulica może pojawić się także u osób po operacjach, poparzeniach, innych urazach, przebiegających np. z martwicą tkanek oraz powodujących uszkodzenia nerwów powierzchniowych; jest też bardzo często obserwowana u pacjentów po amputacji kończyn. Przeczulica skórna u dzieci Przeczulica skórna u dzieci objawia się np. unikaniem dotyku, płaczem podczas ubierania, kąpania lub przewijania. Często dzieci nie dają się przytulić ani przebrać nawet swoim rodzicom. Niektóre maluchy stają się nerwowe i płaczliwe po nadmiernej ekspozycji na głośne dźwięki lub migające światło. Jeśli zauważymy u malucha takie objawy, powinniśmy zgłosić się do pediatry, który pokieruje nas dalej (najczęściej najpierw do neurologa). Badanie neurologiczne pozwala ocenić, czy hiperestezję powoduje neuropatia obwodowa. Przyczyny hiperestezji u dzieci często tkwią w ośrodkowym układzie nerwowym, który jest zbyt wrażliwy. Leczenie przeczulicy polega na unikaniu intensywnych bodźców i często na terapii polegającej na uczęszczaniu na zajęcia z integracji sensorycznej. Terapia nie zwalczy przyczyny przeczulicy, ale oswaja dziecko z różnymi teksturami, materiałami, zapachami i doznaniami, łagodząc objawy hiperestezji. U dzieci środki przeciwbólowe nie zdają egzaminu i nie zaleca się ich podawania. Rozpoznanie przeczulicy Przeczulicę łatwo rozpoznać, ponieważ chory nieustannie odczuwa dyskomfort spowodowany nadmierną wrażliwością na bodźce. W przypadku przeczulicy skóry każdy dotyk sprawia ból, a zwykłe czynności takie jak przebieranie się czy wycieranie ciała ręcznikiem po kąpieli, powodują ból. W przypadku przeczulicy wzrokowej czy słuchowej takie rzeczy jak wyjście do galerii handlowej, kina czy na koncert powodują silną migrenę, atak bólu, czasem nawet paniki. Aby rozpoznać przeczulicę, należy przeprowadzić badanie czucia powierzchniowego, które sprawdza reakcje na bodźce dotykowe. Jeśli nawet delikatne muśnięcia skóry powodują ból, może to oznaczać hiperestezję. Przeczulica skórna – jak leczyć? Leczenie hiperestezji polega przede wszystkim na rozwiązaniu problemu. Niekiedy wystarcza suplementacja witaminą B12, czasem koniecznie jest włączenie leków przeciwbólowych. Pomocne mogą być również leki przeciwpadaczkowe, preparaty uspokajające, a także masaże, które przyzwyczajają do dotyku i zmniejszają nadwrażliwość. Leczenie przeczulicy polega na leczeniu bólu neuropatycznego. Nadmierne odczuwanie bólu jest trudne do wyleczenia, dlatego choremu często zalecana jest dodatkowo psychoterapia, która oswaja go ze stresem i uczy na niego odpowiednio reagować. Stres i lęk mogą wywoływać napady bólu i paniki. Czytaj też:Problemy skórne, podrażnione gardło, trudności w zasypianiu. 9 naturalnych produktów, które warto mieć w domu Czy w 7 miesiącu karmienia piersią mogę przyjmować kolagen w tabletkach na stawy, moje kości po ciąży "strzelają" pękają nie mogę zacząć aktywności fizycznej bo czuję że się rozpadnę jak nigdy. Bardzo przytyłam w ciąży ale aktualnie brakuje mi kilogram do wagi a problem nie zniknął.
Woda w kolanie jest dolegliwością nie tylko bolesną, ale i trudną do wyleczenia. Wymaga specjalistycznego leczenia, a nierzadko zdarza się, że nie tylko wizyty w specjalistycznej poradni, ale i hospitalizacji. Schorzenie te przyczynia się między innymi do dysfunkcji stawu kolanowego. Jest to nieprzyjemne i uciążliwe stadium chorobowe, które utrudnia wykonywanie codziennych, nawet tych najprostszych czynności. Istnieje kilka domowych alternatyw, które złagodzą ból związany ze schorzeniem, czy ułatwią nam codzienne funkcjonowanie z tym uciążliwym shorzeniem. Kiedy w naszym kolanie pojawia się woda , staje się ono obrzęknięte i boli. Wody pozbyć się możemy tylko dzięki punkcji kolana przeprowadzonej przez lekarza. Zabieg ten polega na odessaniu zalegającej ilości płynu znajdującego się w stawie kolanowym. Jak wiadomo jednak – na taki zabieg najczęściej trzeba trochę poczekać, warto więc zastosować różne sposoby na wysięk w stawie kolanowym. W dzisiejszym artykule przyjrzymy się bliżej schorzeniu, jakim jest woda w kolanie – opowiemy o przyczynach i objawach tego schorzenia, oraz przedstawimy domowe sposoby łagodzenia schorzenia i uśmieżenia bólu. Jakie są główne przyczyny pojawienia się wody w kolanie? nowotwory (najczęściej złośliwe) różnego rodzaju urazy powstające w obrębie kolana naturalne reakcje organizmu, powstające wskutek uszkodzeń kolana przeciążenia w obrębie stawów urazy łąkotki urazy więzadłowe reumatoidalne zapalenia stawów Jak rozpoznać wodę w kolanie – objawy: Głównym i najczęściej występującym objawem jest obrzęk, który obejmuje całą powierzchnię stawu kolanowego, chociaż nierzadko również obrzęknięta jest okolica bezpośrednio pod i nad stawem kolanowym. Można dostrzec również wyraźny zarys kolana, a przy dotyku kolano przypomina woreczek wypełniony wodą. Najczęściej jest to wodna, przemieszczająca się konsystencja, bolesna przy dotyku czy mocniejszym ucisku. Współistniejącymi objawami może być również zaczerwienienie, obejmujące staw kolanowy, choć nierzadko obejmuje również większe powierzchnie nóg. Wyczuwalne jest również intensywne powiększenie temperatury kolana, często jest to poczucie chwilowej ciepłoty, chociaż zdarza się również, ze jest to naprzemienne uczucie zimna – gorąca. Jest to o tyle nieprzyjemne, gdyż może powodować ogromny dyskomfort u osoby, która cierpi na to nieprzyjemne schorzenie. Schorzenie to wiąże się z ogromnym bólem, pojawiającym się najczęściej wskutek ruchu. Jest to ciągły ból, który ustępuję po zaprzestaniu wykonywanej czynności. Bez wątpienia jest to bardzo uciążliwe, gdyż utrudnia wykonywanie codziennych, nawet najprostszych czynności. Domowe sposoby na wodę w kolanie Gdy tylko zauważymy, że w naszym kolanie pojawi się woda, powinniśmy w trybie natychmiastowym zacząć stosować metody zmniejszające dolegliwości. Jedną ze skuteczniejszych metod jest ułożenie nogi w taki sposób, aby kolano znajdowało się powyżej biodra. Ponadto, na opuchnięte miejsca możemy stosować okłady z lodu (tylko nie bezpośrednio przyłożone do skóry!). Lód można owinąć ścierką, bądź użyć specjalnego woreczka, który dostępny jest w aptekach. Taki zabieg nie powinien być zbyt długi, najlepiej by trwał maksymalnie 20 minut. Zbyt długie okładanie chorego miejsca lodem może przyczynić się do odmrożeń, czy innych nieprzyjemności, które w konsekwencji mogą spowodować świąd czy nieprzyjemne pieczenie skóry. Okład z lodu doprowadzi do szybkiego zamknięcia rozerwanych naczyń, a co za tym idzie zatrzyma podskórne krwawienie. Schłodzenie kolana przyniesie także ulgę zakończeniom nerwowym, a co z a tym idzie – zmniejszy ból i uczucia gorąca w kolanie i wokół niego. Opaska na kolano Kinetex Zaleca się także stosowanie specjalnej opaski elastycznej (może być również bandaż), która usztywni staw i zapobiegnie kolejnym mikrouszkodzeniom. Wiele osób chwali sobie robienie okładów z octu i powszechnie znanego Altacetu. Jeśli na kolanie pojawi się również zsinienie można zrobić okład z arniki (do kupienia w aptece). Popularne jest także przykładanie do chorego miejsca surowych ziemniaków i kapusty (wcześniej trzeba je jednak trzymać w lodówce). Diagnostyka Jeśli trafimy pod opiekę lekarza powinien on zlecić nam wykonie RTG kolana. Wówczas może wykluczyć złamania, bądź zwichnięcia. Aktualnie jednak za najlepsze badanie uznaje się rezonans magnetyczny (MRI), który ujawni rozległość choroby. Jak leczyć wodę w kolanie? Najczęściej w celu usunięcia wody z kolana przeprowadza się tzw. punkcję kolana. Wówczas lekarz przy użyciu sterylnej igły oraz strzykawki nakłuwa odpowiednie miejsce w kolanie i wyciąga nadmiar wody z kolana. Jeśli istnieje obawa jakiejś infekcji, bądź choroby reumatoidalnej, płyn ze stawu kolanowego może być wysłany do analizy, by ustalić powód opuchnięcia. Zdarza się, że płyn jest krwisty, Dowodzi to, że doszło uszkodzenia naczyń wewnąstrzstawowych. Jeśli ktoś zmaga się z chorobą reumatoidalną woda z jego kolana będzie żółta i gęsta.
Aleksandra Witkowska. Pieczenie skóry pleców a możliwe przyczyny – odpowiada Lek. Aleksandra Witkowska. Ból i pieczenie biodra – odpowiada Lek. Tomasz Budlewski. Drętwienie między środkowym a serdecznym palcem – odpowiada Dr n. med. Maria Magdalena Wysocka-Bąkowska. Najbardziej charakterystycznym objawem kolana skoczka jest kłujący ból kolana z przodu, nasilający się przy podskokach, wchodzeniu po schodach czy przysiadach. Kolano jest spuchnięte, a zarys więzadła wyraźnie poszerzony. Entezopatia wywołuje także sztywność stawu oraz nieprzyjemne uczucie uciekającego, niestabilnego kolana. Przyczyną mogą być zmiany zwyrodnieniowe. Dotyczą one najczęściej chrząstek lub kości łokcia. Oprócz bólu przy opieraniu się występuje mrowienie małego i serdecznego palca oraz jego pieczenie i drętwienie. Może pojawiać się ból w nocy. W leczeniu niezbędna jest rehabilitacja i zmiana nawyków pacjenta, niekiedy ingerencja . 355 349 469 354 431 426 285 157

pieczenie w kolanie przy dotyku